Dünya, yaşamı sürdürebilecek bir atmosfere sahip olan güneş sistemindeki tek gezegendir. Bu gaz örtüsü yalnızca nefes aldığımız havayı değil, aynı zamanda bizi güneşten gelen ısı ve ışınım patlamalarından korur. Gezegeni her geçen gün ısınır ve geceleri soğutur.Dünyanın atmosferi yaklaşık 300 mil (480 kilometre) kalınlığındadır, ancak bunun çoğu yüzeyden 10 mil (16 km) mesafededir. Hava basıncı yükseklik ile azalır. Deniz seviyesinde hava basıncı inç kare başına yaklaşık 14.7 lira (santimetrekareye 1 kilogram).
Dünya atmosferindeki gazlar şunlardır:
- Nitrogen – 78 percent Azot – yüzde 78
- Oxygen – 21 percent Oksijen – yüzde 21
- Argon – 0.93 percent Argon – yüzde 0,93
- Carbon dioxide – 0.038 percent Karbon dioksit – yüzde 0,038
Atmosferin tabakaları
Dünya’nın atmosferi beş ana tabakaya ayrılır: ekosfer, termosfer, mezosfer, stratosfer ve troposfer. Atmosfer, gazlar uzaya yayılıncaya kadar her üst katta zayıflar. Atmosfer ile alan arasında belirgin bir sınır yoktur, ancak yüzeyden yaklaşık 68 mil (110 kilometre) uzaklıktaki Karman çizgisi, genellikle bilim insanlarının atmosferin dış alanla buluştuğunu söylediği bir sanal çizgidir.
Troposfer, Dünya’nın yüzeyine en yakın katmantır. 4 ila 12 mil (7 ila 20 km) kalınlığında ve Dünya’nın atmosferinin yarısını içeriyor. Hava zemin yakınında daha sıcaktır ve daha da soğuklaşır. Atmosferdeki su buharı ve tozunun neredeyse tamamı bu katmandadır ve bulutların burada bulunması nedeni budur.
İkinci katman stratosferdir. Troposferin üzerinde başlar ve yerden yaklaşık 50 mil (50 km) uzaktadır. Burada ozon çok miktarda bulunur ve güneşten gelen zararlı radyasyonu emerken atmosferi ısıtır. Buradaki hava çok kuru ve burada deniz seviyesinden yaklaşık bin kat daha incedir. Bundan dolayı jet uçakları ve hava balonlarının uçtuğu yer burasıdır.
Mezosfer, 50 km’de başlar ve 85 km yüksekliğe kadar uzanır. Mezopause adı verilen mezosferin üstü, Dünya atmosferinin en soğuk bölgesi olup, sıcaklıkları ortalama eksi 130 ° F (eksi 90 ° C) civarındadır. Bu tabakanın incelenmesi zordur. Jetler ve balonlar yeterince yüksek olmaz ve uydular ve uzay mekikleri çok yüksek bir yörüngede dolaşırlar. Bilim adamları bu katmanda meteorların yanacağını biliyor.
Termosfer, yaklaşık 56 mil (90 km) ila 310 ila 620 mil (500 ve 1.000 km) arasında uzanır. Bu irtifada sıcaklıklar 2,700 dereceye (1,500 C) kadar çıkabilir. Termosfer, Dünya’nın atmosferinin parçası olarak düşünülür, ancak hava yoğunluğu o kadar düşüktür ki, bu katmanın çoğu normalde dış alan olarak düşünülmüştür. Aslında burası uzay mekiğinin uçtuğu ve Uluslararası Uzay İstasyonunun Dünya’yı yörüngesinde bulunduğu yerdir. Bu aynı zamanda auroraların bulunduğu katmandır. Uzaya gönderilen yüklü parçacıklar, termosferdeki atomlar ve moleküller ile çarpışır ve onları enerjinin daha yüksek hallerine sürükler. Atomlar, bu aşırı enerjiyi, renkli Aurora Borealis ve Aurora Australis olarak gördüğümüz ışık fotonlarını yaydığı halde saçtı.
En üst tabaka olan efosfer, son derece ince ve atmosferin dış uzaya karıştığı yerdir. Çok yaygın şekilde dağılmış olan hidrojen ve helyum parçacıklarından oluşur.
Bir yorum bırakınız...